"...Bakışları,
taş ocağına bitişik evin en üst katına doğru kaydı. Pnecerelerden
birinin kanatları, bir ışık çakar gibi ansızın açılıverdi. Uzakta ve
yukarıda, zayıf ve ince bir insan, hızla ileri atılıp pencereden
dışarıya doğru iyice eğildi ve kollarını da ileri uzattı. Kimdi bu? Bir
dost mu? İyi yürekli birisi mi? Yardım etmek isteyen biri mi? Tek bir
kişi mi? Yoksa hepsi mi? Hala daha yardım gelebilir miydi? Unutulmuş
itirazlar var mıydı? Mutlaka vardı bunlar. Gerçi insanın yaşama
istencinin karşısında hiçbir mantık duramaz..."
Dava - Franz Kafka
taş ocağına bitişik evin en üst katına doğru kaydı. Pnecerelerden
birinin kanatları, bir ışık çakar gibi ansızın açılıverdi. Uzakta ve
yukarıda, zayıf ve ince bir insan, hızla ileri atılıp pencereden
dışarıya doğru iyice eğildi ve kollarını da ileri uzattı. Kimdi bu? Bir
dost mu? İyi yürekli birisi mi? Yardım etmek isteyen biri mi? Tek bir
kişi mi? Yoksa hepsi mi? Hala daha yardım gelebilir miydi? Unutulmuş
itirazlar var mıydı? Mutlaka vardı bunlar. Gerçi insanın yaşama
istencinin karşısında hiçbir mantık duramaz..."
Dava - Franz Kafka
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder