“Raskolnikov uzaklaşırken düşünüyordu: “Nerede okumuştum… Ölüm
cezasına çarptırılmış biri sehpaya çıkmadan bir saat önce şöyle
söylüyor, ya da düşünüyordu: ‘Yüksek bir yerde, bir kayanın üzerinde
ancak iki ayağımı koyabileceğim kadar daracık bir yerde yaşayacak
olsaydım dört bir yanım uçurumlarla, okyanuslarla çevrili olsaydı,
fırtınalar, zifiri karanlık olsaydı her yanım, kimsecikler olmasaydı
yanımda, o daracık yerde öylece bir ömür, binlerce yıl, sonsuza dek
yaşamak isterdim! Yaşayabilsem, yalnızca yaşabilsem, yaşayabilsem! Nasıl
olursa olsun yaşasam!…’ Ne yaman bir gerçek! Tanrım, ne yüce bir gerçek
bu! Ne alçak bir yaratık şu insanoğlu!”
Suç ve Ceza - Dostoyevski
cezasına çarptırılmış biri sehpaya çıkmadan bir saat önce şöyle
söylüyor, ya da düşünüyordu: ‘Yüksek bir yerde, bir kayanın üzerinde
ancak iki ayağımı koyabileceğim kadar daracık bir yerde yaşayacak
olsaydım dört bir yanım uçurumlarla, okyanuslarla çevrili olsaydı,
fırtınalar, zifiri karanlık olsaydı her yanım, kimsecikler olmasaydı
yanımda, o daracık yerde öylece bir ömür, binlerce yıl, sonsuza dek
yaşamak isterdim! Yaşayabilsem, yalnızca yaşabilsem, yaşayabilsem! Nasıl
olursa olsun yaşasam!…’ Ne yaman bir gerçek! Tanrım, ne yüce bir gerçek
bu! Ne alçak bir yaratık şu insanoğlu!”
Suç ve Ceza - Dostoyevski
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder