Sayfalar

Bu Blogda Ara

29 Ekim 2010 Cuma

Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz - Umay Umay


Sessizliğin oyunu sessizlikte oynanır. Bir hastane odasında; ziyaret saatinin bittiğini anons eden doğulu kızın aksanlı ricasından sonra. Yan odada büyük bir hikaye yere düşrülürken… hemşire serum şişesindeki damlayı durdurmak için hortumu sıkıştırırken…; Sessizlik hazırda bekleyen bir oyuncu gibi çoktan neşesini kaybetmiş durur.

bir parça pamuk ve ılık su
ile kurumuş dudaklara değdirilen sessizlik. ayaklarını açıkta bırakan
bir yorgan gibi. kimsenin anlamayacağı dertlerle gerçeklerle başımız
dertteyken ve kendimizden daha yalan bir tanrı bulamıyorken; bekleyen:
bekleyen: bekleyen sessizlik.



Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz - Umay Umay

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder