"yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. evlerinizle. okullarınızla. iş
yerlerinizle. özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. ölmek
istedim, dirilttiniz. yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. aç
kalmayı denedim, serum verdiniz. delirdim, kafama elektrik verdiniz. hiç
aile olunmayacak bir insanla bir araya geldim, gene aile olduk. ben
bütün bunların dışındayım. şimdi tek konuğu olduğum bu otelden
ayrılırken, hangi otobüs ya da tren istasyonuna, hangi havaalanı ya da
hangi limana doğru gideceğimi bilmediğim bu sabahta, iyi, başarılı,
düzenli bir insandan başka her şey olduğumu duyuyorum."
Yaşamın Ucuna Yolculuk - Tezer Özlü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder