“... bir patrick fikri var, bir çeşit soyutlama, ama gerçek ben yokum, sadece bir varlık, hayali, ve soğuk bakışlarımı gizlesem de ve el sıkışırken siz elinizi sıkan eti hissetseniz de ve belki hatta yaşam tarzlarımızın benzer olduğunu düşünseniz de : ben burada değilim, o kadar. herhangi bir düzeyde bir şey anlatabilmem mümkün değil. ben kendim bir mamul, bir sapkınlık, bir yanılgıyım. ben temas noktaları olmayan bir insanoğluyum. kişiliğim kabataslak ve oluşmamış, kalpsizliğim oldukça derinlere gidiyor ve de ısrarlı. vicdanım, acıma hissim, umutlarım, eğer var idiyse, çok zaman önce (muhtemelen harvard’da ) kaybolup gittiler. artık aşılacak başka engel yok. beni deliliğe, denetim dışılığa, kötülüğe, acımasızlığa, mutlak bir kayıtsızlıkla giriştiğim bütün bu şiddete bağlayan ne varsa, hepsi şu anda arkamda duruyor. ama hala, tek, iç karartıcı bir gerçeğe tutunuyorum: hiç kimse bir mazeretin arkasına sığınamaz, hiçbir şey bağışlanamaz. gene de suç bulunamaz bana. her insani davranış modelinin bir geçerliliği olduğu farzediliyor. kötülük olunan bir şey midir yoksa yapılan bir şey mi? içimdeki sızı sürekli ve keskin ve hiç kimse için daha iyi bir dünya dilemiyorum. hatta kendi acılarımı başkalarına da yüklemek istiyorum. hiç kimse kaçamasın istiyorum. ama bunun itiraf ettikten – ki defalarca ettim, hemen her eylemin ardından ... ve gerçeklerle yüz yüze geldikten sonra bile, arınma olmuyor. kendimle ilgili daha derin bir bilgi edinemiyorum, bunları anlatışımdan çıkartılabilecek yeni bir anlam. bütün bunları size anlatmam için hiçbir neden yoktu. bu itirafın hiçbir anlamı yoktu..."
Amerikan Sapığı - Bret Easton Ellis
Amerikan Sapığı - Bret Easton Ellis
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder