"ben esrarı hâlâ çözememiş olurdum, ama sen, daha bir çok sayfadan ve saatten ve gece geç vakit aç köpek sürüleri kapının önünden geçtikten sonra, bilmeceyi bitirmiş olurdun.sümerlerde sağlık tanrıçası: bo; italya'da bir ova: po; bir cetvel türü: te; bir nota: re;aşağıdan yukarıya akan ırmak: alfabe; harflerin ovasında olmayan dağ: kaf; sihirli kelime:dinle; aklın tiyatrosu: rüya; yanda resmi görülen yakışıklı kahraman: sen hep bilirsin, ben hiç çıkaramam. gecenin sessizliğinde, başını dergiden kaldırdığında, yüzünün yarısı aydınlıkta,yarısı karanlık ayna, sorardın, ama anlayamazdım, bana mı, bilmecenin ortasındaki yakışıklı ve ünlü kahramana mı: "acaba saçlarımı mı kessem?" bir an, ben, gene boş, bomboş bakardım ey okuyucu!
hiçbir zaman inandiramadım seni kahramansız bir dünyaya neden inandığıma. hiçbir zaman inandiramadım seni o kahramanları uyduran zavallı yazarların neden kahraman olmadıklarına.hiçbir zaman inandiramadım seni o dergilerde resimleri çıkanların bizden başka bir soydan olduğuna. hiçbir zaman inandiramadım seni sıradan bir hayata razı olman gerektiğine. hiçbir zaman inandiramadım seni, o sıradan hayatta benim de bir yerim olması gerektiğine."
Kara Kitap - Orhan Pamuk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder