"…Geçmişimi pek iyi bilemiyordum, bu
insanları belli belirsiz hayal edebiliyordum; fakat, bir noktayı çok iyi
biliyordum: Onlar bu olayı da değerlendirmesini bilmişler, gerçekten
korkmuş gerçekten acı çekmişlerdi; gerçekten çaresiz ve yalnız
kalmışlardı. Ben ucuz bir romandım. Hayır, kötü edebiyatın bile bir
gerçekliği vardı: Can sıkıcı taklitçilikleri bile benden gerçekti. Ben
yoktum; hatta ben yokum, olmadım diyemeyecek bir yerdeydim; kelimeler
bile yan yana gelerek beni tanımlamak istemezlerdi. Ne olurdu benim de
kelimelerim olsaydı; bana ait bir cümle, bir düşünce olsaydı. Binlerce
yıldır söylenen milyonlarca sözden hiç olmazsa biri, beni içine alsaydı!
Çok insan için söylendi ama, sana da uygulanabilir denilseydi.(Bu
sözleri başkalarıyla paylaşmaya razıydım. Başka çarem yoktu.) Kendime
gerçekten acıyabilseydim, gerçekten ümitsiz olsaydım. (Olumlu durumları
aklıma getirmeye cesaretim yoktu.) Sonra yavaş yavaş, adım adım
doğrulurdum."
Korkuyu Beklerken - Oğuz Atay
insanları belli belirsiz hayal edebiliyordum; fakat, bir noktayı çok iyi
biliyordum: Onlar bu olayı da değerlendirmesini bilmişler, gerçekten
korkmuş gerçekten acı çekmişlerdi; gerçekten çaresiz ve yalnız
kalmışlardı. Ben ucuz bir romandım. Hayır, kötü edebiyatın bile bir
gerçekliği vardı: Can sıkıcı taklitçilikleri bile benden gerçekti. Ben
yoktum; hatta ben yokum, olmadım diyemeyecek bir yerdeydim; kelimeler
bile yan yana gelerek beni tanımlamak istemezlerdi. Ne olurdu benim de
kelimelerim olsaydı; bana ait bir cümle, bir düşünce olsaydı. Binlerce
yıldır söylenen milyonlarca sözden hiç olmazsa biri, beni içine alsaydı!
Çok insan için söylendi ama, sana da uygulanabilir denilseydi.(Bu
sözleri başkalarıyla paylaşmaya razıydım. Başka çarem yoktu.) Kendime
gerçekten acıyabilseydim, gerçekten ümitsiz olsaydım. (Olumlu durumları
aklıma getirmeye cesaretim yoktu.) Sonra yavaş yavaş, adım adım
doğrulurdum."
Korkuyu Beklerken - Oğuz Atay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder